 Wysłany: Pon 23:44, 18 Lut 2008 Temat postu: |
|
Nie wiem czy to taki wielki problem z tą pralką, jak piszecie. Wydaje mi się, że to taki raczej problemik. Tragikomiczny. Bo z jednej strony... nie jest fajnie w brudnym chodzić, a z drugiej wydaje się być zabawne. Jak to się tyczy wiersza?  |
|
| Wysłany: Nie 23:32, 17 Lut 2008 Temat postu: |
|
| Ale, żeby nie było, że tylko dwoma wersami się zachwycamy, to trzeba dodać, że cały utwór ciekawy. Wyrażenie "tragiczny komiku" dobrze oddaje ogólną, tragikomiczną myśl wiersza (w ogóle "tragikomiczny" to jedno z moich ulubionych określeń na rzeczywistość). | |
| Wysłany: Nie 21:05, 17 Lut 2008 Temat postu: |
|
| one [ost. dwa wersy] są bardzo na czasie. możliwe, że opisują jeden z największych problemów we wszechświecie. co piątek słyszę, że ciuchy nie mieszczą się w pralce, przez co wszyscy chodzą pokrzywieni. czasami jest to temat tygodnia. | |
| Wysłany: Nie 20:51, 17 Lut 2008 Temat postu: |
|
Heh, rozbrajające są ostatnie dwa wersy  |
|
| Wysłany: Nie 15:55, 17 Lut 2008 Temat postu: miłosne odwirowanie i seks na automacie |
|
| Brodzisz sobie w życiu
Malutki pajacyku W swym malutkim zryciu Tragiczny komiku Wióry lecą z drzewa Gdy po jabłko sięga Ewa Po jabłko Adama Wygłodniała dama Podaj się do dymisji Po spełnieniu misji Po małej scysji Z Ewą gdy wyrąbiesz drzewo Nie mam uniwersalnego zdania Na temat takiego kochania Możesz tam sobie brodzić Mnie to nie obchodzi Więc zadmij w trąby aniele złowieszczy Tyś zadać nam bóle zechciał w końcu Nie będzie miłosnych na świecie już wierszy Nie suszmy się w mękach na pełnym słońcu Księżycowa pani co władasz śmierci palcem Ach spraw by zmieściło ubranie się w pralce |
|